Liberal, Radikal, Post modern pek çok teori içinde barındıran bir teoridir. Feminizmin temel çıkış noktası kadın haklarının savunulmasıdır. Feminist akım 80’lerde uluslararası ilişkilerde teori olarak ön plana çıkıyor. 17 yüzyılda Mary Astell 18 yüzyılda Mary Wollstonecraft, John Stuart Mill, Mar-Engels, Maria Stuart, Susan Anthony öncüleridir
Feminizmin Temel varsayımları
1- Uluslararası ilişkilerde, sosyal cinsiyeti temel analiz birimi olarak kullanılmasını öneriyorlar. Sosyal araştırmalarda kadınların perspektifine önem verirsin deniliyor. Sosyal cinsiyet rolleri herhangi bir kültürde maskülenlik ve feminenlik tanımı ile ilgili özelliklerdir.
2- Sosyal cinsiyet güç ilişkilerini tamamlamanın önemli bir aracıdır. Dış politikada ve uluslararası ilişkilerde de bunun yansımalarını görebiliriz. Eşitsiz rol beklentilerini de beraberinde getiriyor. Bu da hem sosyal hayatta en uluslararası ilişkilerde eşitsiz muamelenin de kaynağı haline geliyor. Örneğin maskülen ve feminenin özellikleri tanımlanıyor, Dolayısıyla kadın ve erkeğe ona göre yol veriliyor. Eşitsiz güç ilişkileri belli toplumlara özgü değil. Farklı kültürlerde farklı zamanlarda bu tür güç ilişkileri yoğun olarak görülebilir. Realistlerin rasyonel, yekpare güç peşinde koşan devlet tanımı sosyal cinsiyete yer bırakmıyor. Bunlar erkeklere özgü karakterlerdir çünkü. Buradan hareketle feministlerin en çok eleştirildiği teori Realizmdir.
3- Teori dediğimiz şey kadının özgürleşmesine yönelik olmalıdır. Eşitsiz cinsiyet ilişkilerinin ortadan kaldırılmasına yönelik olmalıdır. Soyut kavramların yerine somut kavramlar üzerine yoğunlaşmak gerektiğini söylüyorlar.
Realist terminolojide devlet, güvenliği sağlayan aktör olarak tanımlanıyor. Ulusal güvenlik dediğimiz zaman; devlet hem kendisi hem vatandaşlar için güvenlik sağlamalıdır. Devletler güvenlik sağlamaktan çok güvenliği tehdit eden faktörler konumundadır. Başta kadınlar olmak üzere dezavantajlı grupların hayatını olumsuz etkileyen Politikalar uygulamaktadırlar. Klasik devlet anlayışı yeniden gözden geçirilmelidir diyorlar.
Feministler kendi aralarında farklı gruplara ayrılmıştır.
Liberal Feministler:
Liberal Feministlerin çalışması ikiye ayrılır.
Birinci grup: Kadınlar uluslararası arenada yeterince temsil edilmediğini belirtiyorlar. Kadınların temsil edilmediği alanlara bakıyorlar. Bu alanların önündeki engelleri kaldırmayı hedefliyorlar.
İkinci grup: Kadınlar uluslararası arenada aktif olarak bulunuyor ama varlıkları görmezden geliniyor.
Temel olarak liberaller kadın-erkek eşitliği üzerinde duruyor.
Kadınların alt statüde olmasının farklı sonuçlarına bakıyorlar. Örneğin; Göçmen kadınların sorunları, kadın-erkek arasında ki gelir eşitsizliği, kadınlara uygulanan ayrımcılık, insan hakları sorunları üzerinde duruyorlar.
Bir grup liberal feminist uluslararası politikada kadının yeri ve kadınların uluslararası politikayı nasıl etkilediğini ve nasıl etkilendiğini araştırıyor. Eğer iktidarda daha fazla kadın olsaydı dünya nasıl olurdu sorusuna cevap arıyorlar. Bunun önündeki yasal ve diğer engeller kaldırılırsa bunu öğrenme şansımız olur diyorlar.
Dış politika analizinde sosyal cinsiyeti kullanıyorlar
Devletlerin uluslararası alanda şiddet kullanmasıyla kadınlara eşit haklar verilmesi arasında ters bir orantı vardır diyorlar.
Kadın haklarına önem veren devletler daha az dikkat kullanmaya meyillidir.
İçerde erkek kadın eşitliği yoksa devletlerin uluslararası alanda şiddet kullanımı artıyor diyorlar
Radikal Feminizm:
Kadın ve erkek arasındaki benzerlikten çok farklılıkları vurgulamak gerektiğini söylüyorlar. Temel argümanları; kadın, erkeklerin dünyasında maskülen davranışlar idealize edilir. Biyolojik olarak erkekler böyle yaratılmıştır. Biyolojik gerekircilik kadınlar ise daha duygusaldır. Erkekler biyolojik olarak daha saldırgan olduğu için, kadınlarla erkekler eşit olamaz diyorlar
Post-pozitivist Feministler:
Liberal feministlerin istatistiksel veriler ile açıklamaları eleştiriyorlar. Bu tür ölçümler cinsiyet eşitsizliğini anlamakta yeterli değil diyorlar. Çünkü bunlar genellikle erkeklerin beklentileri ile uyum içerisinde oluyor. Resmi olarak eşitliği sağladı ülkelerde bile cinsiyet eşitsizliği devam etmektedir. Sadece istatistiksel metotlara bakılırsa yüzeysel bakılmış olunur. Toplumun daha değerinin de kadınlara olan beklentiler vardır
Eleştirel Feminizm:
Daha çok fiziksel düzeyde cinsiyet kimliklerinin uluslararası politikadaki yansımalarına bakıyorlar. Robert Cox’un fikirleri üzerine inşa ediliyor. Uluslararası Kapitalizm hegemonyası bir şekilde devam ediyor. Çoğu da Rıza ile oluyor. Aynı zamanda tarihsel yapılar açısından baktığımızda dünyada birbirleriyle etkileşim içinde olan üç kategori vardır; Bunlar maddi şartlar, fikirler ve kurumlar. Bunlar farklı düzeyde birbirleriyle etkileşim içindedir. Bu fikirler çoğu zaman var olan kurumların meşhur ulaştırılmasını sağlamak için kurulmuştur. Bu fikirler de insanların ürünüdür. Dolayısıyla bunu değiştirmenin her zaman bir yolu vardır. Sosyal güçler de bunu değiştirir.
Eleştirel feministler de Cox’un bu düşüncesinden hareketle kendi teorisini inşa etmişlerdir.
Sosyal cinsiyeti anlamak kadın ve erkeğin içinde bulunduğu maddi koşulları anlamaktan geçer. Sosyal cinsiyet, o cinsiyete verilen anlamlarla bütünleşmiş kadın erkek davranışlarını bu fikirlerle pekiştirmektedir.
Konstrüktivizm Feminizm:
Temel çalışma alanı olarak; uluslararası politikayı nasıl etkilediği Bunlardan nasıl etkilendiğini araştırmaktır
Post-Yapısal Feministler:
Daha çok dil üzerinde duruyorlar. Özellikle anlamı, gerçekliği anlamamız dil vasıtasıyla olur. Bilgi ve güç arasında bir ilişki vardır. Anlamı inşa edenler Böylece bilgiyi oluştururlar aynı zamanda güç de kazanırlar. Şimdiye kadar bilenler Hep erkekler olmuş. Meşru bilgiye sosyal bilimlerde sahip olan erkeklerdir. Bu da genellikle erkekleri kamu alanında yaşamları ile ilgiye dayanıyor. Bu bilgi aslında erkeklerle ilgilidir. Kadınlar da marjinalleştirilmişlerdir. Çünkü bilginin süjesi olmuşlardır. Bilgi anlam veren erkekler o bilgiyi kendi çıkarları için kurmuşlardır.
Günlük hayatımızda kullandığımız kategoriler vardır. Bunlar aslında erkeklerin yarattığı kelimeler ve onları kattığı anlamlardır. Bu tür kavramlaştırmalar maskülenliğin erkeklerin hegemonyasını devam ettirmeye yöneliktir.
Uluslararası ilişkilerde de medeni-barbar, düzen-anarşi, gelişmiş-az gelişmiş, gibi kavramlarla dünya dilsel olarak kategorileştirme diyor.
Bu söylenen sözlerin gerçek hayatta etkileri ortaya çıkıyor. Bunun cinsiyet ve Irklar üzerinde de etkisi vardır. Bu etkileri yıkalım diyorlar.
Yapı-söküm: metinlerin ve söylemlerin ayrıştırarak gerçek anlamlarını bulmaya çalışıyorlar
Post-Kolonyal Feminizm:
Sömürgeci ilişkilerin kurulması ve bundan kadınların nasıl etkilendiği ile ilgili çalışmalar yapmışlardır.
Sömürgeleştirilmesi uluslarda ki feminist yazarların en çok eleştirdikleri şey. Batı’da ortaya çıkan feminizmdir. Batı’daki feministlerin genellikle tek bir kategori oluşturduklarını söylüyorlar.
Ama batıdaki kadınların şartları ile sömürgeleştirilmiş devletlerde ki kadınların şartları aynı değil diyorlar. Dolayısıyla ortaya attıkları argümanlar dünyadaki bütün kadınlar için geçerli değildir. Homojen bir kadın grubu yoktur