Çar Rusyası’nın güvenliğini sağlayıp Ve aynı zamanda bölgeyi kendi çıkarlarına uygun şekillendirme politikası Anadolu Türkiyesi ile Türk Dünyasını birbirine bağlayan ana koridoru kapatmak için üç aşamalı yöntem uygulamıştır.Bunlara sırasıyla bakacak olursak Kara Rusyası’nın güvenliği Batı Ve Güney kısımlarının kontrol altına alınması idi. I.Aşama K.Kafkasya’ya kadar olan bölge ele geçirilmiştir. II.Aşama ise Aras Nehrine kadar olan bölgede ele geçirilmiş olup bu dönemde Tiflis Genel Valisi Tsitsianov’un 1803 yılında Rus Çarlığına gönderdiği bir rapor,günümüzde yaşanan bazı sorunların kaynağının nereye dayandığının anlaşılması bakımından önemlidir.Raporda “Karabağ Bölgesinin stratejik açıdan önemine dikkat çekilmekte,bölgenin İRAN,AZERBAYCAN Ve Doğu Anadolu’yu kontrol altına bulunduran stratejik bir konuma sahip olduğuna vurgu yapılmaktadır”. Bu bağlamda Aras Nehrine kadar olan bölge işgal edilerek Kara Rusyası’nın güvenlik ihtiyacı karşılanmıştır.Rusya’nın lehine olan bu durum, 10 Şubat 1828’de Türkmençay antlaşmasıyla teyit edilmiş olup bu antlaşma gereği Kafkasya’daki Türk Dünyası’na ilk kalıcı sorunu yaratılmış Ve Azerbaycan ikiye bölünmüştür. III.Aşama ise Rus Çarlığının Osmanlı Devletine savaş ilanı ile başlamış Edirne antlaşması ile son bulmuştur.Savaştan sonra imzalanan barış antlaşmasıyla Anapa,Ahıska Ve Ahılselek savaş tazminatı karşılığı Rusya’ya verilmiştir.Böylece Kafkasya’nın işgali tamamlanmıştır.İşgalden sonra Kafkasya’nın Rus çıkarlarına uygun şekillendirilmesi politikası uygulanmaya başlanmıştır.Bu durum da Tanpon Bölge oluşturularak,Tanpon Bölgenin çekirdeğini oluşturan Erivan vilayeti daha sonra Ermenistan Devletine dönüştürülmüştür.Bu durum neticesinde Kuzeyde TURAN koridoru olarak adlandırılan (Ahıska,Borçalı ve Kazak),Güney’de ise MÜSLÜMAN Koridoru (Nahcivan,Zengezur ve Fizuli) kapatılmıştır.Rusya bu devrede Ermenileri Osmanlı Devletine karşı hem tahrik hem de baskı vasıtası gibi kullanma stratejisini uygulamaya koymuştur.Bu strateji etkileri günümüze kadar hala devam eden bazı olumsuz sonuçlar doğurmuştur.Tehcir nedeniyle ortaya çıkan üzücü olayların ardından gündeme getirilen sözde “Soykırımı iddiaları” bu dönemde atılmıştır.Rus Çarlığı Tanpon Bölge projesini tamamlayamadan I.Dünya Savaşı döneminde yıkılmıştır.Ancak proje yarıda kalmamış Halefi Sovyet Birliği tarafından bırakıldığı yerden devam ettirilmiştir.Bolşevik yönetiminin Kafkasya bölgesinde egemenliğini tesis eder etmez yaptığı ilk faaliyetlerden biri Zengezur bölgesini Ermenistan’a vermek kaydıyla Güneydeki koridor kapatılmıştır.Kuzeydeki koridor ise II.Dünya Savaşı devam ederken 14 Kasım 1944’de Edirne ve Moskova antlaşmalarıyla hakları güvence altına alınmayan Ahıska Türkmenlerini Özbekistan,Kazakistan Ve Kırgızistan’a sürgün edilmesiyle kapatılmıştır.Sürgün kararıyla sadece Kuzeydeki koridor kapatılmamış günümüze kadar bir türlü çözüme kavuşturulamayan üçüncü büyük sorun veya asıl adıyla “Ahıska Türkleri” sorununun da temeli atılmıştır.Aslında hala devam eden “Dağlık Karabağ Sorunu” Türk dünyasını birbirinden ayırmayı planlayan söz konusu Tanpon Bölge projesinin bir parçasıdır.Ruslar Dağlık Karabağ’ın jeostratejik önemini 1803 yılında belirlemiş ve bu tarihten itibaren bölgenin kendine müzahir bir Ermeni toprağı haline getirilmesi için her türlü tedbiri almıştır.Örneğin Türkmençay Ve Edirne antlaşmaları gereği Anadolu Ve İran’dan göç eden Ermenilerin bir kısmı bu bölgeye yerleştirilmiştir.Ermenilere göre Dağlık Karabağ sözde Büyük Ermenistan’ın bir parçasıdır.Hiç bir tarihi mesnedi olmamasına rağmen Rusya’dan aldığı destekle bölge işgal edilmiştir.Yukarıda anlatılan hususlar dikkate alınarak Rusya hem güvenliğini sağlamış olup Ve aynı zamanda da bölgeyi kendi çıkarına uygun şekillendirme politikası ile Anadolu Türkiyesi ile Türk Dünyasını bir birinden ayırmıştır.
