Realist yaklaşım çok uzun bir geçmişe sahiptir. Ünlü Yunan düşünür Thucydides iki yunan şehir devleti olan Atina ve Sparta arasındaki penepoles Savaşı hakkında yapmış olduğu analizler realizmin ilk kaynakları sayılmaktadır.
Çinli stratejist ve General Sun Tzu’nun “ Savaş sanatı” adlı eserinde realizmi izlerine rastlamak mümkündür. Bazı kaynaklara göre Kautilya tarafından yazılan “Arthashastra” adlı eserde güç politikaları üzerine pek çok bilgiye değer verildiği belirtilmektedir.
15.ve 16. yüzyılda İtalyan şehir Devletleri arasında ki rekabeti anlatan “Prens” eserin yazarı olan Machiavelli realizmi etkileyen önemli düşünürlerden biridir.
Realizmin artık temel kavramları haline gelen güç, güç dengesi, ittifaklar ve Ulusal güvenlik kavramları açısından incelenmiştir.
Düşünce etkileyen bir başka düşünür de Thomas Hobbes’tur. Leviathan adlı eserinde Hobbes, yöneticilerin temel görevlilerinin halkın güvenliğini sağlamak olduğunu belirtmiştir.
Edward hallett carr 1939 yılında yazmış olduğu The Twenty Years’ Crisis, 1919-1939 (Yirmi Yıl Krizi) adlı eserde dünyanın tekrar bir savaşın eşiğine gelmesinde statükoyu korumak isteyen güçlerle, onu değiştirmek isteyen Güçler arasında ki çalışması olduğunu savunmuş ne yaparsın da herkesin çıkarı olacağı varsayımını savunan idealist yaklaşımı sergilemiştir.
