Türkiye’de Bakanlar Kurulu

Türkiye’nin anayasası olan 1982 Anayasası’na göre yürütme organı “düalist” bir yapıdadır. Bu demektir ki; yürütme organının bir tarafı Cumhurbaşkanı diğer tarafı ise Bakanlar Kuruludur. Yani bu sisteme göre monist (tek bir organa aitlik) bir yürütme organı yoktur. Türkiye’nin sahip olduğu hükümet sistemi “yumuşak kuvvetler ayrılığı: parlamenter sistemdir.” Bakanlar Kurulu ise bu parlamenter sisteme karşı sorumludur. Yani parlamenter sistemde Bakanlar Kurulu “güvensizlik oyu” ile düşürülebilir. Fakat Cumhurbaşkanı vatana ihanet suçlaması dışında hiçbir zaman görevinden düşürülemez.
Bakanlar Kurulu genel siyaseti yürüttüğü için oldukça önemli bir koldur ve aynı zamanda yürütmenin genel karar organıdır çünkü anayasaya uygun ve bir kanuna bağlı şekilde yürütme alanına giren her türlü işlemde bulunabilir. Bununla birlikte içinde Başbakanlık’ı ve Bakanlar’ı barındırmaktadır. Hükümete karşı “kolektif bir sorumluluk” içerisindedir. Kolektif sorumluluk, birlikte sorumluluktur. Yani hükümet Bakanlar Kurulu’nu güvenoyu ile denetleyebilmektedir. Cumhurbaşkanı Başbakanı atamakla yetkili, Başbakan ise Bakanlar’ı atayarak Bakanlar Kurulu’nu oluşturmaktadır, fakat bu kurulun göreve başlaması için de Cumhurbaşkanı’nın onayı gerekmektedir.